از این احمقانه تر نمی شود که بگوییم خودروساز خودرو تولید کند و یا قطعه تولید کند و صادر کند و معادل آن خودرو وارد کند. اگر اجازه واردات خودرو برای جبران کمبود تولید و یا کم کاری خودروسازان است پس چرا باز به واردات خودرو منوط به اراده خودروسازان برای تولید بیشتر خودرو شده است. اگر قرار است که به جای خودرو صادراتی خودرو وارد شود پس همان خودرو صادر نشود و در کشور به فروش برسد. یعنی با این قانون خودروساز همان خودرو هایی هم که تولید می کرد دیگر تولید نمی کند. باید آن حقه بازی که این قانون را نوشته پیدا کرد و رابطه وی با خودروسازان را مورد بررسی قرار داد. مطمئنأ به نقاط تاریکی رسیده خواهد شد که با نور بالا تاباندن به آن می توان بسیاری از مفاسد را آشکار کرد.